سرقت ادبی چیست؟ مدت هاست که بحث های داغی در جامعه علمی در مورد سرقت ادبی وجود دارد. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. در مجامع علمی، این یک تخلف جدی دانشگاهی تلقی می شود که اصول اساسی یادگیری علمی را نقض می کند. در اینجا به سرقت ادبی در مقالات علمی، نوع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
در مقالات علمی چندین نوع سرقت ادبی وجود دارد
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. دانشمندان معمولاً انواع زیر را مرتکب سرقت ادبی می‌شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
بارزترین شکل سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است که در آن شخصی بدون ذکر اعتبار، کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند. جدی ترین نوع سرقت ادبی می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و مجازات های قانونی داشته باشد.
راه های مختلفی وجود دارد که سرقت مستقیم ممکن است رخ دهد، از جمله کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از یک همکار، یا کپی کردن متن از یک دست نوشته منتشر نشده. استفاده از تصاویر یا اشکال بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز می تواند منجر به سرقت علمی مستقیم شود. برای محققین، اعتبار بخشیدن به همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی خود، نویسنده بدون اجازه یا استناد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید استفاده می کند. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
یک دست‌نوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. خطی وجود دارد که قبلاً منتشر شده است. زمانی که محقق از تصاویر منتشر شده قبلی خود یا تصاویری که اعتباری به آنها داده نشده است، استفاده می کند، به دلیل سرقت ادبی خود نیز مقصر است.
محقق باید از استناد صحیح به نشریات قبلی اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم مجوز کسب کند. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نمونه‌ای از بازنویسی سرقت ادبی، کپی کردن کار شخص دیگری است، اما تغییر جزئی در ساختار جمله‌ها و جمله‌ها. ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی علیرغم متفاوت ظاهر شدن اثر، به درستی اعتبار ندارند.
سرقت ادبی در ترجمه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگر به عنوان الگو، تغییر کلمات یا ساختار جمله بدون از دست دادن ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. برای محققین مهم است که هنگام ترجمه متون اصلی، معنی آنها را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این شامل ترکیب منابع مختلف در یک سند بدون ذکر منبع است. با وجود اینکه به نظر می رسد این یک اثر جدید است، سرقت ادبی همچنان وجود دارد زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
اگر از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر مناسب آنها استفاده کنید، سرقت علمی موزاییک ممکن است رخ دهد.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و از کلمات خودشان استفاده می شود. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استنادهای مناسب و ارائه دقیق ایده های اصلی است.
مقالات سرقت علمی و پیامدهای آن
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند با عواقب زیر روبرو هستند:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی احتمالاً منجر به رد کامل نسخه خطی خواهد شد. در نتیجه، اعتبار و اعتبار یک محقق می تواند آسیب جدی ببیند. تحقیقات می تواند با رد نسخه های خطی که منجر به از دست دادن بودجه و منابع می شود، مختل شود.
لطمه زدن به شهرت
شهرت علمی می تواند به طور جدی توسط سرقت ادبی از بین برود. زمانی که محقق اعتماد و احترام خود را از دست می‌دهد، همکاری‌های پژوهشی و تأمین مالی ممکن است برای آنها دشوار باشد. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. مطابق با قانون کپی رایت، سرقت ادبی به منزله نقض حقوق نویسنده اصلی است. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
محققان همچنین می توانند مدرک خود را به دلیل سرقت ادبی باطل کنند. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. مدارکی که لغو می شوند ممکن است فرصت های شغلی آینده را کاهش دهند و منجر به از دست دادن شغل شوند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. جرم سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود و می تواند مجازات های سنگینی را در پی داشته باشد.
MSRT (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) اقدامات متعددی را برای پیشگیری و مقابله با سرقت علمی انجام داده است. تحقیقات انجام شده توسط موسسات دانشگاهی و محققین باید از دستورالعمل ها و مقررات دقیق تعیین شده توسط MSRT پیروی کنند.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. رایج ترین مجازات در ایران برای سرقت ادبی این است:
ابطال گواهی
مدرک ایرانی به دلیل سرقت ادبی که یکی از بدترین مجازات هاست، قابل لغو است. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اتهام سرقت ادبی می تواند منجر به تعلیق از انجام تحقیقات شود. دسترسی آنها به منابع و منابع مالی ممکن است محدود باشد و در ادامه کار با مشکل مواجه شوند.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. در این مدت نمی توانند اثری را منتشر کنند. یک اشتباه تحقیقاتی می تواند تأثیر زیادی بر شغل و شهرت یک دانشمند داشته باشد.
penalty
محققی که متهم به سرقت ادبی شده است، ممکن است علاوه بر جریمه های فوق، جریمه ای نیز بپردازد. سرقت ادبی از نظر میزان جریمه درجه بندی می شود.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از صداقت در تحقیق ایجاد شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
NREC تنها مؤسسه دانشگاهی در ایران نیست که کمیته اخلاقی خود را برای نظارت و اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده است. کمیته‌ها پشتیبانی و آموزش تحقیقاتی را ارائه می‌کنند و اطمینان می‌دهند که اخلاق در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می‌شود.
شناسایی آثار ادبی
تورنیتین
با Turnitin می‌توانید دست‌نوشته خود را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده و سایر کارهای دانشجویی مقایسه کنید. یک گزارش سرقت ادبی خودکار بر اساس شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می شود. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، می توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه کنید. یک گزارش سرقت ادبی ایجاد شده توسط این ابزار وجود دارد که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. محققان و دانشجویان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
در Copyscape، شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی و برجسته می شود. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی نیز تولید می کند. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده قبلی را برجسته می‌کند. محققان و ناشران از iThenticate برای بررسی نسخه های خطی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker وجود دارد که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند. به عنوان بخشی از گزارش سرقت ادبی، این ابزار هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. در بررسی دست‌نوشته‌ها، داوران آنها را با پایگاه داده بزرگی از مطالب منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می‌کنند. از طریق بررسی دقیق دست‌نوشته، داوران می‌توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزارهای تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت علمی در مقالات علمی استفاده می کنند. ابزارهای نرم افزار نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت ها را برجسته می کنند. گزارش سرقت ادبی بر اساس سطح شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده ایجاد می شود.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران مجلات علمی از بررسی مرجع استفاده می کنند. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. با انجام این کار، اطمینان حاصل می کنید که همه منابع به درستی ذکر شده اند و هیچ نقل قولی وجود ندارد.
علاوه بر این، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده به درستی ذکر شده و محتوای استناد شده دقیق است. در صورت وجود مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است انجام دهند.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
چندین دستورالعمل و بهترین شیوه باید توسط محققان برای جلوگیری از سرقت ادبی دنبال شود. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی، استناد برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری، اعتبار به نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع موجود است. یک استناد درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست ارجاع الفبایی باید شامل تمام منابع مورد استفاده در مقاله باشد.
بورسیه از تعدادی از سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. با استفاده از این ابزارها، می‌توانید یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت‌های آن را شناسایی کنید. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت علمی را با استفاده از چک کننده های سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
این شامل تکرار آنچه دیگران گفته اند به زبان خود شماست. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
تحقیق باید با استفاده از کلمات و ساختار جملات محقق انجام شود. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر خواهد شد برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. برای محققین مهم است که با قوانین و مقررات آشنا باشند تا از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی، باید از کلمات خود استفاده کنید. هنگام ارائه کار یا ایده های دیگران، آنها را بازنویسی کنید. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول قرار داده شود و به درستی نسبت داده شود. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای مقالات علمی، حفظ سوابق دقیق منابع ضروری است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. منابع باید با استفاده از این اطلاعات گردآوری شوند. حفظ سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
در مراحل پایانی نگارش مقاله، محققین باید اطمینان حاصل کنند که تمامی منابع به درستی اعتبار داده شده و از سرقت ادبی اجتناب شده است. یک نسخه خطی نیز باید تصحیح شود تا مطمئن شود که فاقد اشتباهات دستوری و املایی است. محققان می توانند سرقت ادبی را در یک دست نوشته قبل از ارسال آن شناسایی کرده و قبل از ایجاد مشکل، آن را تصحیح کنند.
Result
جامعه علمی سرقت ادبی را جرمی جدی می‌داند که می‌تواند منجر به رد نسخه‌های خطی، آسیب به شهرت، مشکلات حقوقی و ابطال مدرک شود. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققان باید انواع سرقت ادبی، آثار سرقت ادبی و نحوه پیشگیری از سرقت ادبی را بدانند.
از نقل قول های مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را درک کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق را نگه دارید و قبل از ارسال، کار خود را با دقت بررسی کنید.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی آکادمیک، محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و از اصل بودن کار خود اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.